Hoe Generatie Z de toekomst van onze manier van werken beïnvloedt.

Blog van Mike Asebrook bij onze partner M-Files.

Als vader van een 13-jarige jongen heb ik me vaak verbaasd over hoe verschillend we zijn als het gaat om het gebruik van technologie. Noem me ouderwets, maar mijn zoon heeft het goed.

Opgegroeid in een digitale wereld

Bijna alles wat hij digitaal consumeert, is gemakkelijk te vinden, on-demand, kan worden bediend met zijn stem of duim en is contextueel gebaseerd op zijn voorkeuren, wanneer hij het wil en ongeacht waar hij zich bevindt (zolang hij wifi heeft).

Denk er eens over na, zijn generatie werd geboren nadat de iPhone uitkwam. Netflix was al bezig met de overgang van dvd’s naar streaming video. Spelcomputers begonnen met het introduceren van de eerste concepten van virtual reality-games. Terwijl thuis-pc’s al de norm waren, denk eens aan alle vooruitgang die we in de loop der jaren hebben gezien op het gebied van graphics, bruikbaarheid, zoeken en gegevensbeheer. Misschien verklaart dit waarom wanneer hij langs mijn thuiskantoor komt, hij mijn bureau een “museum” noemt, aangezien ik nog steeds een printer heb, er af en toe USB-sticks die rondslingeren, een heleboel netsnoeren liggen en ik nog back-ups maak op harde schijf. Domme Ik.

Dat is de reden waarom het recente rapport van Monica Chin van ‘The Verge’, getiteld “File Not Found: Een generatie die met Google is opgegroeid, dwingt professoren hun lesplan te heroverwegen”, me zo aansprak. In dit rapport beschrijft Chin hoe STEM-docenten (Wetenschap, Technologie, Engineering en Wiskunde) hun rigoureuze, technische curriculum moesten aanpassen op basis van een verrassende onthulling – hun studenten worstelen en zijn erg in de war wanneer hen wordt gevraagd hun werk te zoeken, op te slaan en op te halen in mappenlijsten. Extreem technische concepten begrijpen ze – maar het basisconcept van bestanden en mappen? Niet zozeer…

Maploos, geen mappenboom

Dit is geen verrassing, aangezien de jongere generatie gewend is geraakt aan het gebruik van app-gebaseerde technologie en verwacht dat dit consistent is met al het andere dat ze dagelijks gebruiken. Daarom vinden kinderen, zoals mijn zoon die in een digitale wereld is opgegroeid, het hele concept van het maken van mappen en submappen om hun inhoud te ordenen een beetje zinloos. In plaats van diepe, verticale mappen bomen te bouwen om hun gegevens en documenten op hun pc’s op te slaan, geven ze de voorkeur aan de “data blob”-methode van verspreide desktops of steeds langere lijsten met inhoud op dezelfde locatie.

Mede dankzij de manier waarop ze apps zoals Netflix en Spotify gebruiken, en de manier waarop ze door school uitgegeven Chromebooks gebruiken voor projecten, behoort de behoefte aan diepe mappen tot het verleden. Jongere consumenten zijn gewend aan een platte, horizontale categorieboom (a la Netflix) om inhoud te vinden die op hun eigen snelheid kan worden genavigeerd in plaats van in een verticale hiërarchie van mappen en submappen te graven.

En als ze niet kunnen vinden wat ze zoeken, willen ze zeker geen tijd verspillen met zoeken en zoeken naar inhoud (denk aan een lange zucht die uit de mond van een gefrustreerde tiener komt). In plaats daarvan gaan ze verder als ze het niet snel kunnen vinden – tenzij een Google-achtige zoekopdracht onmiddellijk resultaat kan opleveren. Daarom zijn inhoudsaanbevelingen, suggesties en begeleide beslissingen zo relevant voor hun workflow – daar zijn ze aan gewend geraakt en het werkt!

De krachten achter deze verschuiving

Wat de jongere generatie misschien niet weet, is de enorme invloed die ze hebben als het gaat om het algehele bruikbaarheidsontwerp van contentbeheer – inclusief hun unieke manier om toegang te krijgen tot en content te categoriseren op hun voorwaarden. Dit type workflow heeft invloed gehad op de manier waarop de volgende generatie Enterprise Content Management-oplossingen nu worden ontworpen voor een snellere, efficiëntere manier van werken.

Gebruik maken van ingebouwde technologieën zoals kunstmatige intelligentie (AI), machine learning (ML), natuurlijke taalverwerking (NLP) en procesautomatisering zijn nu de norm als het gaat om het verbeteren van de productiviteit van kenniswerkers. Het gaat erom dat u minder klikken hoeft te maken, zodat u op de meest efficiënte manier tot uw resultaten kunt komen. En om dat te doen, moet technologie naadloos samenwerken om deze gepersonaliseerde ervaringsniveau te bieden – en helpen bij het nemen van de beste beslissingen langs de weg die consumenten verwachten.

En dit is waar die Generatie Z-consumentenervaring de weg heeft vrijgemaakt voor nieuwe en verbeterde contextuele, self-service digitale ervaringen voor Enterprise Content Management-systemen zoals M-Files. Het op het juiste moment aanbieden van relevante gegevens en documenten voor een gepersonaliseerde ervaring lijkt sterk op hoe de jongere generatie inhoud consumeert – aangezien ze niet naar buiten willen om de inhoud te vinden – ze willen dat de inhoud naar hen toekomt.

Hoe M-Files kan helpen met de nieuwe manier van inhoudsbeheer

Monica Chinns artikel bevestigt de manier van denken van M-Files als het gaat om informatiebeheer. De unieke benadering van M-Files voor het beheren van de toestroom van gegevens en documenten mag niet afhankelijk zijn van verouderd zoeken naar mappen en bestanden. De kenniswerkers van tegenwoordig eisen veel meer, zodat ze zich kunnen concentreren op wat echt belangrijk is – en niet doorgaan met het verspillen van kostbare tijd met het beheren van hun uitgebreide directory-structuren om te vinden wat ze zoeken.

Als een voorbeeld van deze nieuwe verschuiving in werken, denk eens aan hoe onze communicatiemethoden de afgelopen tien jaar zijn veranderd. Zou het veilig zijn om aan te nemen dat u nu minder vaak e-mailt en mensen belt? Berichten, tekst en slappe chats veranderen de manier waarop we communiceren – waarom? omdat het makkelijker en sneller is. We hebben al gezien dat deze verschuiving een soortgelijk pad inslaat als hoe we uiteindelijk onze gegevens en documenten zullen openen, opslaan en categoriseren. Persoonlijk denk ik dat we Generatie Z te danken hebben.

Nu terug naar mijn 13-jarige zoon … Ik weet dat ik nooit technologie zal gebruiken zoals hij doet. Ik ben gewoon niet zo wendbaar als hem, als het gaat om het vegen van de duim op kleine apparaten of om precies te onthouden waar dingen zijn voor gemakkelijke toegang. Hij heeft me echter een paar dingen geleerd, en als technologen moeten we altijd openstaan ​​voor nieuwe manieren van werken – vooral als we productiever zijn met onze tijd… Zet je schrap en geniet van de rit van informatiebeheer 2.0!